Procedura recenzyjna

Procedura recenzowania

 

  1. Materiały zgłaszane do czasopisma powinny spełniać kryterium zgodności tematycznej z zakresem problematycznym periodyku, względnie ogłoszonymi wezwaniami do składania artykułów.
  2. Wszystkie nadesłane materiały są wstępnie oceniane przez członków redakcji pisma pod kątem zgodności tematycznej z zakresem problematycznym periodyku, jakości merytorycznej tekstu i spójności z planowanymi wydaniami pisma. Redakcja zastrzega sobie prawo zwrócenie tekstu autorowi do wniesienia poprawek lub uzupełnień na tym etapie. Zaakceptowane artykuły są przekazywane recenzentom w dziedzinie, której dotyczy recenzowany tekst. O przekazaniu tekstu do recenzji bądź rezygnacji z publikacji redakcja informuje autora.
  3. Redakcja przyjmuje do dalszych prac wyłącznie teksty sporządzone zgodnie z opublikowaną informacją dla autorów dostępną na stronie: https://czasopisma.ipn.gov.pl/index.php/pis/about/submissions
  4. Zaakceptowane przez redakcję artykuły są przekazywane wybranym przez redakcję dwóm niezależnym recenzentom spoza redakcji i rady naukowej [odpowiednio: rady programowej, komitetu redakcyjnego] pisma, specjalistom w dziedzinie, której dotyczy recenzowany tekst. Jednym z recenzentów zazwyczaj jest pracownik IPN, a drugim osoba, która nie jest zatrudniona w Instytucie. W szczególnych przypadkach redakcja może powołać dwóch recenzentów spoza IPN albo dwóch recenzentów zatrudnionych w IPN.
  5. Artykuł może zostać skierowany do druku, jeśli uzyska dwie recenzje pozytywne, i redakcja podejmie decyzję o jego publikacji. Jeżeli jedna z recenzji jest negatywna, redakcja wystąpi o przygotowanie trzeciej recenzji. Recenzji edycji dokumentów dokonuje co najmniej jeden recenzent wybrany przez redakcję czasopisma.
  6. Powyższej procedurze nie podlegają: eseje, artykuły recenzyjne, recenzje i omówienia publikacji, listy do redakcji, ogłoszenia redakcji, polemiki, sprawozdania z konferencji, przedruki z publikacji recenzowanych, które już przeszły procedurę oceny, zapisy debat, względnie rozmów redakcyjnych [odpowiednio do polityki redakcyjnej]. Oceny tego typu materiałów dokonuje redakcja. W uzasadnionych przypadkach redakcja może odstąpić od powyższej zasady i powołać jednego recenzenta.
  7. Recenzenci posiadają co najmniej stopień doktora. W przypadkach udokumentowanej kompetencji w danej dziedzinie, wyjątkowo może zostać zaakceptowana recenzja od osoby z tytułem magistra lub równoważnym. Redakcja dołoży starań, by recenzentów nie łączyły z autorem ocenianego dzieła stosunki mogące wpłynąć na rzetelność i obiektywność recenzji, a także by nie zachodził między recenzentami a autorem/autorami konflikt interesów.
  8. Recenzje są przygotowywane z zachowaniem dwustronnej anonimowości, tzn. autorzy i recenzenci nie znają swojej tożsamości.
  9. Recenzenci zobowiązują się, że nie wykorzystają wiedzy na temat ocenianego tekstu przed jego publikacją.
  10. Recenzje są przygotowane z zachowaniem poufności, tzn. z treścią recenzji są zapoznawani tylko autorzy tekstów oraz członkowie redakcji pisma.
  11. Recenzje mają formę pisemną (wg formularza) i kończą się jednoznacznym wnioskiem o dopuszczeniu recenzowanego materiału do druku, warunkach dopuszczenia do druku, lub o odrzuceniu tekstu.
  12. Autorzy mają prawo nie uwzględnić uwag zgłoszonych przez recenzentów. W takim przypadku wymagane jest jednak pisemne uzasadnienie takiego stanowiska.
  13. Po otrzymaniu recenzji redakcja podejmuje decyzję o przyjęciu do druku wzgl. odrzuceniu tekstu. Redakcja zastrzega sobie prawo zażądania wniesienia poprawek lub uzupełnień wynikających z uwag recenzentów bądź własnej oceny. Ostateczna decyzja o publikacji uzależniona jest od uwzględnienia przez autora/autorów proponowanych poprawek lub uzupełnień. Redakcja zastrzega prawo do decyzji o ostatecznej publikacji lub odrzuceniu tekstu na podstawie wniosków recenzji, oceny własnej redakcji wartości naukowej tekstu i jego spójności z tematyką wydania.
  14. W przypadku stwierdzenia naruszenia własności intelektualnej lub pozostałych zasad rzetelności naukowej (w przypadku plagiatu, autoplagiatu, itd. – zob. polityka etyczna czasopisma) redakcja ma prawo odrzucić tekst bez względu na wnioski recenzji.
  15. Redakcja może nie przyjąć lub wymagać poprawienia, bądź uzupełnienia recenzji ewidentnie niespełniających merytorycznych i formalnych wymagań recenzji naukowej, zwłaszcza zdawkowych, zawierających nieumotywowane opinie krytyczne lub pochwały, lub niespójnych w wywodzie, tj. w których nie ma związku logicznego między treścią a konkluzją.
  16. Zrecenzowany i przyjęty do druku tekst zostaje poddany redakcji i adiustacji [, a następnie przekładowi i dodatkowemu sprawdzeniu przekładu].
  17. Lista recenzentów jest publikowana w odpowiednim numerze pisma oraz jest dostępna na stronie internetowej czasopisma.